Shibuya en Shinjuku: hoog, hoger, hoogst bouwen

Vandaag stonden er een paar plaatsen op de agenda die we de vorige keer (we zaten op de verkeerde plaats bleek achteraf) hadden gemist. Hachiko en het Shibuya-kruispunt. Hachiko is een hond die braaf elke dag bij het Shibuya-station wachtte tot zijn baasje terug kwam van zijn werk. Op een dag overleed zijn baasje op werk en kwam nooit meer thuis. Hachiko zou tot aan zijn dood hebben gewacht bij het station. Ter ere van die trouw is nog voor zijn dood een standbeeld gemaakt.

Er staan altijd drommen mensen omheen om met het beeld op de foto te gaan. Het interesseert deze kat geen drol. Die ligt tussen de poten van Hachiko lekker te pitten. Af en toe draait hij zich om. Lui beest. Iets minder mensenschuw dan Billy (onze kat) zullen we maar zeggen.

Tegenover Hachiko ligt het drukste kruispunt van Tokyo, en daarmee van heel Japan. Het zogenoemde Shibuya-kruispunt. We hebben Lotte voor de gelegenheid even opgetild, want ook op zondag is het poepdruk. Een filmpje van onze oversteek staat op de blog (menu > video's). Je ziet dit kruispunt veel in filmpjes en nu lopen wij er zelf ook.

Een stukje doorlopen en we komen in het grote stadspark Yoyogi. Vergelijkbaar met Central Park van New York. Alle forenzen en lokale inwoners lunchen en ontspannen zich hier. Het is een groot, heel groot park met veel straatartiesten (hele groepen zelfs). Goed vergelijkbaar met Covent Garden in Londen waar dit ook veel gebeurt.

Met 27°C en een stralende zon zaten veel mensen in de schaduw in het gras. Lotte vond dat ook wel een goed idee na een lange (buggyloze) wandeling. Zoals op de foto te zien is dit best wel een gemiddelde reactie op Lotte. De meeste mensen reageren niet, maar áls ze reageren... Ze kreeg een koekje en wilde zelf dus ook niet meer weg. We genieten ervan en maken zelf dus ook leuke praatjes met mensen. Het Japans van ons beiden gaat al een goede kant op.

Vlak boven Yoyogipark ligt de Meji Schrijn. Dit is een schrijn ter ere van Keizer Meji die het Meji Herstel (Meji Restoration) startte. Het was eind 19e eeuw en Japan bevond zich qua ontwikkeling nog in de middeleeuwen. Deze keizer zette de grote veranderingen in werking die voor het hedendaagse moderne en ontwikkelde Japan zorgde. De plek had een mooie sfeer en het bos eromheen was prachtig. Te mooi en indrukwekkend voor op een foto.

En door naar het stadhuis van Tokyo! Zoals het Japanners betaamd hebben ze hiervoor een lange naam bedacht: het Tokyo Metropolitan Government Building. En het is maar een beetje hoog.

Het was slikken in de lift naar de 45e etage om de druk in de oren te klaren. Maar het uitzicht mag er wezen. Helaas geen Fuji-berg, want daar was het te heiig voor. Maar wel de SkyTree (vlak bij ons hotel, hier een goed half uur met de metro vandaan):

Zoek de lange naald. Bij menu > foto's staat een grotere versie.

Ook de Tokyo Tower is te vinden. Het is een rode Eiffeltoren en zoals duidelijk wordt als je hem hebt gevonden, komt hij niet eens boven de wolkenkrabber uit die op de foto ernaast lijkt te staan. De Tokyo Tower was ooit gebouwd als zendmast (met uitkijktoren naar ontwerp van de Parijse variant), maar er zijn nu zoveel gebouwen hoger dat de stad achter deze gebouwen slecht ontvangst had van radio en tv. De Tokyo SkyTree is om die reden gebouwd. Vanuit het stadhuis kijk je best wel neer op dat torentje.

Het is tijd geworden voor het avondeten. We zijn naar een voor ons bekende plek gelopen: Shinjuku. Bij de vorige reis zijn we er twee keer geweest, omdat onze overstap van metro's daar was en we nog wat tijd over hadden voor we naar ons hotel hoefden te gaan. Nu hebben we in dat megacentrum waar alles van gebouwen tot neonreclame groot is, een heel klein steegje gevonden met heel veel kleine eetkraampjes zoals je dat in romantische Aziatische films wel eens ziet. We hebben er heerlijk gegeten! Wat een sfeer hing daar, hmmm.

En terug in het hotel nog even lol trappen met de medewerkers in de woonkamer voor Lotte weer naar bed mocht. En wat wilde ze graag na zo'n lange dag! Wij gaan nu ook ons nestje opzoeken. Op naar een nieuwe dag morgen!